Ogen

Als ik ogen schilder voel ik me eerder landschapschilder dan portretschilder.
Elk gezicht drukt een eigen aanwezigheid uit. Als ik dan één oog uit het gezicht haal en op doek zet wordt het abstracter en mysterieuzer. De diepte van de persoonlijkheid wordt omgezet in de diepte van het beeld. Elk schilderij wordt een landschap waar ik met mijn penseel doorheen dwaal tot zijn geheimzinnige eigenheid in het ganse schilderij vibreert.